Quien no es bruja?

_quien no es bruja?

lo brujesco en las representaciones audiovisuales del siglo XXI

_ materia

arte contemporáneo

_ especialidade

Audiovisual, videocreación, películas e series

Quien no es bruja?

Quien no es bruja? Lo brujesco en las representaciones audiovisuales del sigloXXI. Se eles poden recuperar á Bruxa para os seus fins perversos, por que nós non podemos empregala para empoderarnos e xerar discursos positivos? A partir desta pregunta, o libro profunda na polisemia do concepto bruxa, definíndoo desde as perspectivas literaria, antropolóxica, social e feminista. A continuación, realízase un breve percorrido a través de diferentes manifestacións da Bruxa audiovisual, desde a súa aparición en determinadas películas e series televisivas ata o seu protagonismo no videoarte.

_a orixe

Este libro é unha adaptación da tese doutoral defendida na Universidade de Vigo en febreiro de 2022 pola Dra. Rebeca López Villar e dirixida pola Dra. Susana Cendán. Titulado Representacións da Bruxa na creación audiovisual contemporánea (2000-2019): videoarte, cinema e televisión, o traballo obtivo a cualificación de Sobresaliente Cum Laude, así como o Premio Extraordinario de Doutoramento.
En 2022 publícase o libro co apoio do grupo de investigación dx5 e DARDO.
Organismo financiador: Xunta de Galicia. Consellería de Cultura, Educación e Universidade, Axudas do Programa de Consolidación e Estruturación de Unidades de Investigación Competitivas.
Modalidade: Grupos de Referencia Competitiva.

“A Bruxa é unha loba solitaria. Unha femia, separada pola súa natureza da manda. Unha bruxa é unha muller forte, con poderes. Nela, o sexo é un anhelo constante, insaciable. Aos homes, vólveos impotentes. Reúnese pola noite con outras da súa especie. É capaz de controlar as condicións meteorolóxicas. Pode converterse nun gato. Ou nun paxaro. Voa. Rouba e corrompe. Fala co vento. Fala a soas. É soño e pesadelo. É curandeira e comadrona. É muller, e como tal representa a proximidade ao demo de todas as mulleres. É sacrificada como ofrenda aos instintos asasinos do colectivo —é un punto nun universo borroso de almas perdidas—. É unha figura cuxos contornos a duras penas lembramos. Morre linchada”.
Xabier Arakistain, KISS, KISS, BANG, BANG

O termo bruxa atópase ligado a unha soa significación, a da Bruxa literaria. Con todo, trátase dun concepto moi próximo á ambigüidade e ao polisémico. Falar de Bruxas supón superar —que non esquecer— o estereotipado personaxe de ficción e abordar novas implicacións, que identifican á Bruxa, en feminino, con múltiples ideas.

Tremede, volven as bruxas

Os relatos cinematográficos propoñen, a través de estereotipos como o da Bruxa, modelos de comportamento e ideais que son dificilmente asumibles na vida real. (...) Mentres as artes visuais, en xeral, recuperan á Bruxa para transmitir mensaxes político feministas, o cinema e a televisión tenden a utilizar o personaxe brujesco con fins menos comprometidos.

“Se son os ollos das mulleres os que miran a historia, esta non se parece á oficial. (…) Se son as mulleres as protagonistas, o mundo, o noso mundo, o que cremos coñecer, é outro. (…) Se as mulleres puidesen falar, hoxe os pobos seriamos máis sabios. Aprenderiamos os coñecementos das mulleres queimadas na fogueira, porque eran tan intelixentes que parecían bruxas”.
Nuria Varela, Feminismo para principiantes

Libro completo >>>

ficha do libro >>>